De schoolomgeving is net een samenleving in het klein met twee keer per dag drukte en verkeerschaos. Veel mensen en meningen bij elkaar: kinderen, ouders, buurtbewoners, voorbijgangers… Iedereen vindt iets van een ander: een kleine greep van veelgehoorde opmerkingen:
“kinderen die zomaar de straat op schieten”;
“ouders die hun auto het liefst het schoolgebouw inrijden om hun kinderen af te zetten”;
“de schoolleiding die het allemaal maar laat gebeuren”;
“de gemeente die nog steeds niet dat zebrapad heeft aangelegd”;
“de wijkagent die altijd op het verkeerde moment komt kijken”;
en, o ja,
“de vuilniswagen die altijd precies tijdens de schoolspits de kliko’s komt legen”.

Hart voor Verkeer maakt al jaren plannen voor veilige schoolomgevingen en meestal begint het op déze manier: Wijzen naar een ander is makkelijk en het helpt om je hart te luchten. Dat is niet erg – voor heel even dan – maar uiteindelijk willen we allemaal een veilige schoolomgeving en dat kan alleen door samenwerking.

Dus, de eerste stap: alle partijen aan tafel: ouders, leerlingen, (verkeers)leerkrachten, de wijkagent, omwonenden en natuurlijk ook de gemeente. In onze ervaring ontstaat er, nadat de eventuele kou uit de lucht is, dan snel een gemeenschappelijk doel: namelijk die van een rustige en veilige schoolomgeving en iedereen heeft een deel van de oplossing daarvoor in handen.

Bij een veilige schoolomgeving denken we meteen aan allerlei verkeersmaatregelen. Natuurlijk: de gemeente kan drempels plaatsen, oversteekplaatsen verbeteren of schoolzones inrichten, maar een veilige schoolomgeving is meer dan alleen infrastructuur. Een veilige schoolomgeving staat of valt met het gedrag van ouders en omwonenden. Het is heel simpel: de veiligste schoolomgeving is er één zónder auto’s. Dus prima als je (een keer) met de auto naar school komt, maar parkeer een straatje verderop in plaats van pal voor de schoolingang. En onderschat de rol van verkeerseducatie niet. Je kunt straten nog zo veilig inrichten, maar het is vooral ook belangrijk dat leerlingen leren lopen en fietsen naar school. Stap voor stap, trap voor trap, totdat ze het zelf kunnen en dat gaat wat lastig vanaf de achterbank van de auto.

Ruim vier jaar werkte ik als projectleider voor SCHOOL op SEEF in provincie Zuid-Holland. Ik heb daarbij geleerd dat er heel wat komt kijken bij goede en doorlopende verkeerseducatie: de inzet van de school en de (verkeers)leerkrachten, verkeersouders die een handje helpen, de betrokkenheid van andere ouders én natuurlijk een schoolomgeving waarin kinderen op een veilige manier kunnen leren in het verkeer. Ofwel, ook hier het sleutelwoord: ‘samenwerking’.

Vorig jaar maakte ik met mijn team voor de gemeente Delft plannen voor zeven veilige schoolomgevingen. Dit jaar begeleiden we de uitvoering van de maatregelen. De plannen liggen er dus al, maar het echte werk begint nu pas. Wat komt er uiteindelijk terecht van al onze plannen voor een veilige schoolomgeving? Zijn er kansen en belemmeringen waarbij je tijdens de planvorming al rekening mee kunt houden? Dát lijkt me nou een mooie stageopdracht. Met deze inzichten kunnen we nog betere plannen maken.

Van plan naar realisatie, het kán wel ondanks vaak hobbels op de weg. En daar maak ik mij, samen met mijn team, dagelijks Hard(t) voor!

Column van Arjan Breider

Speelt binnen jouw gemeente ook de discussie over het verbeteren van de verkeersveiligheid van schoolomgeingen? Hart voor Verkeer heeft een concrete aanpak in 5 stappen. Uiteraard kun je ook contact opnemen met Arjan Breider om de mogelijkheden samen te verkennen: 06-40206898 of arjan@hartvoorverkeer.nl